Co „liczy się” jako seks?

Warsztaty z seksualnego dbania o siebie zawsze rozpoczynam pewnym ćwiczeniem. Dzielę osoby uczestniczące na mniejsze grupy, wręczam im samoprzylepne karteczki z określeniami różnych aktywności i form pieszczot, a następnie proszę, aby każdą z nich umieściły na osi zaczynającej się od „Zdecydowanie nie seks” i kończącej na „Zdecydowanie seks”. Grupy muszą przedyskutować i zadecydować, gdzie umieścić m.in. wymianę pikantnych wiadomości, gdzie masturbację, gdzie fellatio i cunnilingus, gdzie penetrację waginalną. Choć ta ostatnia zawsze jest „Zdecydowanie seksem”, to reszta osi za każdym razem wygląda inaczej. Przyznaję, że nie ułatwiam grupom pracy, bo słowo „seks” nie występuje na żadnej karteczce, choć z powodzeniem mogłabym użyć terminów: seks oralny, cyberseks, soloseks…

Celem tego ćwiczenia jest zadanie sobie pytania, dlaczego czuję opór przed nazwaniem jakichś aktywności pełnoprawnym seksem, i zastanowienie się, czy i jak rozszerzenie definicji seksu mogłoby być korzystne. Zwłaszcza że każde z tych działań może być seksem, nawet gdy nie wiąże się z nagością czy bezpośrednim dotykaniem genitaliów – w odpowiednim kontekście.

Moja definicja, czyli odrzucam „tylko”

Seks to dla mnie każda aktywność, która wiąże się z seksoerotyczną przyjemnością – niezależnie od tego, czy przeżywana jest solo czy w większym gronie. W mojej seksualnej ekspresji nie ma miejsca na akty lepsze i gorsze, nie ma miejsca na „tylko”. Kiedy wspominam intymny kontakt z drugim człowiekiem, nie redukuję go do tylko – nie mówię sobie, że przecież był to tylko outercourse, tylko palcówka, tylko wspólna masturbacja, tylko gorący flirt. Tylko oznacza w domyśle, że „technicznie” nie był to seks. W moim odczuciu jednak był.

W świadomości wielu ludzi seks „liczy się” wówczas, gdy nastąpiła penetracja ciała. A precyzyjniej – penetracja waginy penisem. Warto jednak przyjrzeć się temu, ile ekspresji seksualnych wyklucza ta definicja. Bo czy dwie osoby z wulwami, które nawzajem pieszczą swoje ciała, nie sięgając po strap-on czy inne akcesoria, a doświadczają przy tym orgazmów, nie uprawiają seksu? Akt penetracji naprawdę nie powinien być jedynym elementem stanowiącym, że seks miał miejsce.

Winne średniowiecze?

Korzeni wąskiej definicji seksu możemy upatrywać w średniowieczu, a konkretnie – podziale na seks małżeński (penetrację pochwy zakończoną wytryskiem wewnątrz ciała), w który angażowano się, aby począć potomstwo, i sodomię – wszystkie akty seksualne, które do poczęcia nie prowadziły (bardzo często realizowane poza związkiem małżeńskim). Wśród tych drugich znalazł się więc seks oralny, analny, ocieranie się o siebie, prace ręczne, używanie akcesoriów erotycznych, wprowadzanie członka między uda itp.

Gdy przyjrzeć się temu bliżej, najprzyjemniejsze i najbardziej kreatywne akty okazują się służebne wobec „prawdziwego” seksu. Nie będzie natomiast zaskoczeniem, że uznawano je za grzeszne. Skupienie na prokreacyjnym wymiarze ekspresji seksualnej bardzo długo wyznaczało jednak sposób definiowania seksu.

Definicja seksu w relacji

Najczęstszym problemem z rozszerzaniem definicji seksu w relacjach jest to, jak każda z osób definiuje seks. Gdy dla jednej osoby wzajemne pieszczoty, stymulacja oralna czy manualna to jedynie „gra wstępna”, a dla drugiej – pełnoprawny seks, łatwo o nieporozumienia, a nawet konflikt. Aby rozszerzyć definicję seksu w związku, każda z osób musi znaleźć się po tej samej stronie łóżka.

Rozmowa o seksie w relacji to okazja do przyjrzenia się temu, jakie przekazy dotyczące seksu zostały przez każdą z osób uwewnętrznione oraz na ile są one użyteczne i rozwijające dla życia seksoerotycznego pary. Warto wówczas zadać sobie pytanie, jak sytuacja zmieniłaby się, gdyby seksem określić każdy kontakt (fizyczny i nie), który daje seksualną rozkosz i umacnia więź?

Nie oznacza to bynajmniej rezygnowania z „tradycyjnej” formy seksu – bardziej dostrzeżenia, ile możliwości znajduje się poza tą wizją i zaproszenia ich do swojego życia. To także zachęta do przyjrzenia się temu, na co w danej chwili ma się ochotę, co byłoby satysfakcjonujące. Tak, aby pełny stosunek stał się jedną z wielu dostępnych opcji, a nie pozostawał jedyną.

Zalety rozszerzenia definicji seksu

Przeżywanie własnej seksualności zależy od wielu czynników – tożsamości płciowej, seksualnej, upodobań, kontekstów, w których chcemy realizować się seksualnie (np. przeważnie w relacji lub przeważnie solo). Niezależnie od sytuacji, rozszerzenie tego, co uznajemy za seks, ma swoje zalety.

Inkluzywność

Nie da się ukryć, że kulturowe pojmowanie seksu jest heteronormatywne. Rozszerzenie definicji seksu włącza do dyskursu osoby, których ekspresja seksualna niekoniecznie opiera się na klasycznym stosunku płciowym i które niekoniecznie są heteroseksualne. Ma to wiele zalet nie tylko w wymiarze osobistym, ale też w obszarze edukacji czy interakcji z systemem ochrony zdrowia. Na przykład z tego powodu termin „seksualny debiut” zastępuje archaiczną „utratę dziewictwa”.

Mniejsza presja

Presja wydolności seksualnej, połączona z oczekiwaniem, że ciało ma zawsze być w stanie odbyć pełny stosunek, często jest przyczyną stresu związanego z intymnym kontaktem i wiąże się z trudnościami w tym obszarze (np. problemami z erekcją czy bólem pochwy). Gdy znika przekonanie, że seks zawsze ma odbywać się w określony sposób, otwierają się nowe możliwości doświadczania rozkoszy.

Więcej seksu

Poszerzając definicję seksu, rozbudowujemy swój seksoerotyczny kapitał, intencjonalnie poszukując aktywności, które sprawiają przyjemność. Gdy definicja seksu rozszerza się, okazuje się, że w naszym życiu jest znacznie więcej seksualnej bliskości, niż wydawało się na pierwszy rzut oka.

Uważasz ten artykuł za przydatny?

zdjęcie tytułowe: Karolina Grabowska via Pexels