Uwielbiam dotyk zawsze po sesji bdsm.. Uwielbiam najpierw ten wir emocji i bólu, który mnie oczyszcza i daje spokój.. Wtedy gdy mezczyzna juz po wszystkim koi moje rozedrgane cialo.. Gdy otula swoja ciepła dlonia dotyk jest tak przyjemny i wspaniały.. Wtedy wszystko przestaje istnieć i jest tylko on i ja. Zdecydowanie ten dotyk lubie najbardziej :)

Moim ulubionym rodzajem dotyku jest ten przepełniony miłością. Przytulenie, kiedy nic nie idzie po mojej myśli czy otarcie łzy w najtrudniejszych momentach pomogły mi niezliczoną ilość razy, uspokoiły i przypomniały jakie niesamowite szczęście dostałam od losu. Nigdy też nie zapomnę muśnięć dłoni i pocałunków, kiedy zostaliśmy zaskoczeni przez deszcz czy długich, wydawałoby się ponurych dni spędzonych na kanapie przytulając się z Nim. Takie małe manifestacje miłości jak pocałunek w nos czy czoło sprawiają, że cały świat staje się bardziej barwny a dzień przepełniony pozytywnymi emocjami. Uwielbiam też mizianie po plecach, szczególnie po seksie. Chyba nic nie sprawia, że czuję się bardziej bezpieczna i kochana niż właśnie to. Jednak mimo mojego wielkiego sentymentu do nieseksualnego dotyku nie mogę tutaj nie wspomnieć o tym seksualnym. Nikt nie doprowadza mojego ciała i umysłu do takiego stanu jak mój chłopak, który jednym muśnięciem potrafi wywołać całą gamę reakcji.

Nieprzewidywalny. Taki dotyk lubię najbardziej. Kiedy nie wiem, czy dotknie mnie by mnie przytulić, lub po prostu trzymać za moje zimne bose stopy. Kiedy nie wiem czy w trakcie stosunku złapie mnie za talię tak mocno- dziwiąc się, że mnie nie boli, czy kiedy przytrzyma mnie za szyję i ściskając doda adrenaliny do naszego związku.
Bo kiedy on dotyka mnie w nieprzewidywalny sposób- ja jestem nieprzewidywalna. A przy nim- taką siebie lubię najbardziej.

Uwielbiam jak ktoś dotyka moją dłoń.
Mam nadwrażliwość sensoryczną i często dotyk mnie irytuje. Natomiast odkryłam niedawno, że dosłownie rozpływam się gdy ktoś delikatnie masuje mi dłoń i palce ruchami „badającymi” fakturę dłoni.
Myślę, że jest to pewna forma bliskości dla mnie , bo nie jestem typem człowieka, który daje swoje dłonie dotykać każdemu ;) (Jezu jak poważnie to zabrzmiało )
Z powodu lekkiego (w moim przypadku nieparanoicznego ) lęku przed zarazkami unikam kontaktu dłoń do dłoni i zostawiam te strefę bliskim osobom

Jest wśród moich miejsc jedno szczególnie magiczne.
Poletko nad łączącymi się ze sobą pośladkami – pas startowy dla pleców.
Dotykanie i głaskanie tego miejsca jest dla mnie kwintesencją czułości i jednocześnie zapalnikiem pożądania, relaksuje i podpala lont do palemkowej petardy, wywołując natychmiastowe iskrzenie i delikatne skapywanie moich papajowych soków.

Ale najlepiej to lubię … nagie przytulanie i delikatne głaskanie przed snem mojego ciała przez mojego mężczyznę. Dobranoc :)

Moim ulubionym rodzajem dotyku jest delikatny pocałunek mojego partnera w czoło bądź we włosy całkowicie niespodziewanie, kiedy leżymy oglądając film czy też przytulamy się czekając na autobus. Jest to uczucie wywołujące poczucie bezpieczeństwa i bliskości, powoduje, że czuję się na miejscu, tam gdzie być powinnam i z kimś kto docenia to, że jestem. Takie samo odczucie mam kiedy całuje mnie w kark czy ramię kiedy przytulamy się na łyżeczkę zwłaszcza po dobrym seksie. Czuję się wtedy zadbana, kochana i ładuje moje baterie do walki ze światem. Po prostu uwielbiam.

Tym dotykiem, który uwielbiam, jest dotyk intymny. A więc ten, który dotyczy intymnych obszarów, ale też ten, który właściwy jest tylko intymnym relacjom. To dotyk języka. Dosłownie i w przenośni – dotykać można słowami: do rozkoszy, do bólu, z wzajemnością lub bez, z uczuciem lub bez, romantycznie albo fizjologicznie. Pamiętając jednak o tym, że intymność w dotykaniu pozostaje kwestią wyboru, negocjowania zakresów, napięcia – tego odczuwalnego na skórze i tego w głowie.

Porady internetowe zawsze głoszą: „Dotykajcie się podczas codziennych zadań”, „Muśnij jego ramię, dotknij szyi, daj przelotnego buziaka”, „Gra wstępna może trwać cały dzień, dotyk to klucz, doprowadzisz go do szaleństwa”. Więc kiedy byłam młodą, dojrzewająca dziewczyną, cały czas myślałam o tym, by mojemu pierwszemu w życiu i ostatniemu w ówczesnej świadomości chłopakowi nieustannie było dobrze, by czuł się kochany i pożądany, a wszystkie małe czułości traktowałam jako środek do budowania napięcia, każdy dotyk miał dla mnie cel – łóżkowy ending. Szybko sprowadziło mnie to do pojmowania seksu jako najwyższej formy czułości i miłości. Czułam, że dobra dziewczyna, którą warto kochać, to dziewczyna, która zawsze jest chętna dotykać i być dotykana. Która zawsze dotykana jest dobrze, bo każdy dotyk był formą miłości. W przyjętej przeze mnie koncepcji dotyku doprowadziłam się do perfekcji: nie potrafiłam dotykać bez myśli o tym, do czego ma to prowadzić. Nawet, jeśli nie miałam ochoty. Nie potrafiłam też powiedzieć, że dany dotyk nie jest takim, jakiego oczekuję. Zepsułam czułość i słodkie bycie ze sobą. Zostało tylko bzykanie. Pierwszego potrzebowałam wtedy bardziej niż drugiego, gdyż nie byłam nawet pełnoletnia, a perfekcji w sobie nie widziałam nigdzie. Byłam niepewna tego, jaka jestem – seksowna czy nieatrakcyjna? Smaczna czy ohydna? Taka, którą chce się dotykać i podziwiać, czy tylko akceptować, bo „jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma”? Moja pierwsza miłość nie była zbyt doświadczona, a jej potrzeby cielesne były o wiele mniejsze, niż moje. Nie zauważyła, że wszystko, co robiłam, miało na celu zaspokoić ją. Nie zauważyła, że byłam nieszczera, że grałam. A może nie chciała zauważyć? Moja pierwsza słodka miłość zamieniła się w dążenie do stosunku, a po nim nie było już dotyku, bo przecież był środkiem do tego, co już się stało. Ja dotykałam dużo, on mało. Ja czułam się w obowiązku dotykać, on nie robił tego, czego nie chciał. Ja poddawałam się jego potrzebom, on nawet nie wiedział, że robi mi krzywdę.
W następnym związku byłam tak obrażona na dotyk, że bardzo go dawkowałam. Nie był zaś dawkowany mi i kiedy mój partner wycałował całe moje ciało bez oczekiwań na więcej, zupełnie nieseksualnie, a z podziwem i platoniczną miłością do faktury skóry, do zapachu i jej bladości, miałam swój pierwszy w życiu orgazm. Paradoksalnie aseksualność była u mnie kluczem do poznania swojej seksualności. Zaczęłam nosić legginsy, a nie uwierające kabaretki i czułam się w nich seksowniejsza niż kiedykolwiek wcześniej. Dotyk platoniczny jest dla mnie ważniejszy od seksualnego, bo daje coś więcej: miłość, która nie oczekuje odwzajemnienia; pełną akceptację i wolność. Z nowym partnerem potrafiliśmy całe noce spędzić na dotykaniu się, na łaskotaniu i głaskaniu, na całowaniu i lizaniu, i było to dla mnie bardziej intymne niż penetracja czy stymulacja. Najbardziej lubię dotyk, który daje się dlatego, że się chce i przyjmuje się dlatego, że nie jest interesowny. Kiedyś myślałam, że związek to wymiana różnych dotyków, teraz wiem, że to okropne spłaszczenie tego, co może się wydarzyć w cielesnej sferze dwójki (bądź więcej) ludzi. Być może to romantyczne i idealistyczne podejście, ale jak powiedziała kiedyś Anais Nin – widzimy świat takim, jakimi jesteśmy. Warto się dotykać, by czuć się i być lepszymi. W ten sposób naprawdę można odmienić swoją rzeczywistość.

Dotyk jest formą bliskości niewerbalnej i potrafi być czymś niesamowitym w znaczeniu seksualnym i nieseksualnym, jednak moją ulubioną formą dotyku jest ta, która nie wymaga bezpośredniego kontaktu fizycznego a mianowicie… Ten moment, kiedy on na mnie patrzy, w jego oczach widzę dokładnie, czego pragnie. Jego wzrok przenika całe moje ciało i mogę go poczuć w każdym, nawet najmniejszym elemencie mojego „Ja”. Dotyk spojrzenia jest tym, który czuję wyraźniej, niż jakikolwiek inny i tym samym pierwszym pośród wszystkich, którego pożądam.

Moim głównym językiem miłości jest dotyk, więc jest to dla mnie ważna forma okazywania uczuć :) Mój ulubiony to ten czasami niemal niezauważalny w gąszczu codziennych prac, jak poglaskanie po plecach, czy pocałunek w czoło od ukochanego kiedy pracuje, czy jestem zajęta, objęcie na chwilkę w talii gdy gotuję nam obiad, przytulanie przy oglądaniu serialu, krótki pocałunek gdy sie witamy czy żegnamy, ale też ten, który mnie budzi co rano nim jeszcze otworzę oczy lub głaskanie po włosach przed zaśnięciem, to wszystko sprawia, że czuję się przez Niego kochana i bezpieczna w tej relacji ❤