Moim ulubionym rodzajem dotyku jest ten spokojny, kompletnie nieseksualny, pełen zaufania i wsparcia, który mogę dostać od mojej drugiej połówki. Nie potrafię zliczyć ile razy delikatnie pogłaskanie na policzku czy choćby chwilowe przytulenie wraz z pogłaskaniem po plecach podniosły mnie na duchu i uspokoiły w najcięższych chwilach mojego życia bardziej niż jakiekolwiek słowa. To dla mnie również niesamowite wparcie po choćby zwykłym dniu, które dostrzegam dopiero wtedy, kiedy je dostanę i czuje jak całe napięcie powoli ze mnie schodzi. Jako, że nie mieszkamy razem, a o spotkania trudno, tym bardziej doceniam każdy tak drobny i mogłoby się wydawać, że niepozorny dotyk.

Uwielbiam. Przytulanie. Przytulanie w każdym wydaniu. Seksualnym, platonicznym, szybkie hugi na przywitanie, długie tulenie w leniwe popołudnia. Przytulanie to taki instant poprawiacz humoru, ułatwia zasypianie, uspokaja i w ogóle lek na wszystko, nie wiem jak można żyć bez przytulania. I uwielbiam moich znajomych właśnie za to, że też doceniaja przytulanie. Uczelnia jest o wiele bardziej znośna, kiedy w przerwie można się do kogoś na korytarzu przytulić. Nawet położenie komuś nog na kolanach to trochę takie przytulanie i od razu jakoś tak przyjemniej się czyta/pracuje/rozmawia/cokolwiek akurat robisz. Albo kiedy ktoś zaśnie leżąc ci na łonie i przytulając się do twoich nóg i od razu jest jakoś tak spokojniej, bo to tak jakby się miało śpiącego kota na kolanach i nie możesz się ruszyć, ale jest ci dobrze. A i powszechnie wiadomo i udowodniono naukowo, że przy odpowiednio długim przytulaniu wydzielają się hormony szczęścia i ma ono na nas bardzo pozytywne i zdrowotne działanie 😊 Głoszę więc wszem i wobec: PRZYTULAJMY SIĘ.

Niestety mam ogromny problem z dotykaniem. Gdy jestem sama dziczeję w ekspresowym tempie. Gdy zaczynam związek przyzwyczajanie się do dotykania i odbierania dotyku to długotrwały proces.
Są jednak trzy rodzaje dotyku niezwiązanego że sferą seksualną, które kocham. Nie są one może standardowe, ale dla mnie ogromnie relaksujące. Po pierwsze dotykanie skóry głowy podczas zabiegów fryzjerskich, ale też przy zwyczajnym głaskaniu. Po drugie odpływam podczas frezowania paznokci. Po trzecie uwielbiam kiedy mój kot mnie myje. Ot, jestem jakaś dziwna 😉

Na codzień jestem samodzielną babką, ale w łóżku staję się kobietą bluszczem. Przyleganie i owijanie się każdą kończyną wokół ciała partnera to mój ulubiony rodzaj dotyku. Może być on zupełnie nie sexualny, po prostu leżymy wtuleni, czujemy swoje ciepło i oddychamy razem. A że czasem energia naszych ciał rozpala nas erotycznie- to drugi ulubiony rodzaj doznań dotykowych😊

Ja bardzo lubię dotyk nieseksualny w postaci drapania po plecach i zabawy włosami, kojarzy mi się to z dzieciństwem i zabawami z rysowaniem po plecach czy czesaniem przez koleżanki,zawsze dawało to taki śmieszny efekt mrówek na głowie i odprężenia które właśnie w niej było czuć, takie real-life ASMR :) bardzo lubię się też przytulać, czuć ciepło i zapach drugiej lub kilku osób, to poczucie bezpieczenstwa i ukrycia przed światem.

Ogólnie jestem dość niedotykalska, chyba że chodzi o mojego partnera. Od samego początku zakomunikowałam mu, że jestem przytulna itd. jakby miał mi wynagrodzić cały brak dotyku z innych, niepożądanych stron. Nie wyobrażam sobie np. spać pod osobnymi kołdrami (i zawsze ,mocno to przeżywam jeśli tak się zdarzy na wyjazdach).
Jest jednak jeden szczególny dotyk, którym partner mnie obdarowuje. Mianowicie jego stopy zawsze szukają moich. Czy wyciągamy się na kanapie przed telewizorem czy śpimy wspólnie w upalne lato. Może znajdować się jak nadlej ode mnie ale jego stopy muszą dotykać moich. Oczywiście często robi to specjalnie, gdyż moje stopy mają (chyba typowy) zwyczaj przedstawiać się jako kostki lodu. Jednakże robi to także często podświadomie, np. przez sen (mimo, że jednocześnie buduje kołdrowy mur mający zatrzymać ciepło, które wytwarzam ;). Tak jakby w ten sposób akcentował całe przywiązanie, które do mnie odczuwa. Jest to dotyk typowy dla niego i nie wyobrażam już sobie jego braku. Zatrwożyłabym się na myśl nocnej pobudki bez dodatkowej pary stóp „złączonej” z moją :)

Jestem dotykowcem, więc łatwiej było by mi odpowiedzieć na pytanie, jakiego rodzaju dotyku nie lubię :) Ale jako że jest o co walczyć, spróbuję odpowiedzieć: lubię dotyk ciepłych kropel wody na skórze gdy biorę prysznic, uwielbiam czuć świeżą pościel – dlatego często śpię nago i przede wszystkim, kocham wpasowywać się w ciało ukochanej osoby, gdy się tulimy, skóra przy skórze. Czuję się wtedy jakbym była we właściwym miejscu na ziemi.

Bardzo lubie jak dotyka sie moja głowę i szyje. Masaż glowy, czy lekkie przeczesywanie palcami włosów, czy ciągnięcie za nie -wywołujące lekki ból, lub mimowolne dotknięcie mnie w każdej czesci szyi – to mikrozachwyt i ciarki, które można porównać do orgazmu mózgu. Czuje sie wtedy odprężona i o niczym nie myślę.

Najbardziej lubię rodzaj świadomego dotyku :D na codzień zapominam o tym jak ważnym dla mnie i niezwykle kojącym jest dla mnie skupienie się na zmysle dotyku – a kiedy ten focus mi się ukatywni, czuję że wszystko dookoła ma niesamowita fakturę, temperaturę. Mój umysl zaczyna wtedy działać na innych sferach, wydaje mi się że doświadczam wtedy życia głębiej i bardziej hmm namacnie?
Oczywiście z takim focusem najbardziej lubię dotykać drugiej osoby i kiedy ta osoba dotyka mnie. Skóra drugiego człowieka oddycha, jest żywa. I kiedy jeżdżę palcami wokół pępka nagiego brzucha mojego partnera, czuję jakbym poniekąd zaglebiala się w jakies jego istnienie, w jego barierę jaka jest skóra, pełna receptorów dotyku <3
I tak samo w drugą stronę. Dotykając się, pozwalam komuś na wejście w moją przestrzeń. A kiedy osoba dotykająca ma intencje by było mi przyjemnie, zmieniam się w takiego mrruuczacego kotka. Lubię dotyk. Lubię doświadczać ludzi dotykiem. I siebie też lubię doświadczać. Szczególnie po masturbacji albo nagiej jodze, albo nagim tańcu, kiedy jestem po prostu bez ubrań, wtedy napełnia siebie sama miłością do siebie, staram się ukochac siebie, tak jak umiem ukochiwac druga osobę. I wtedy jeżdżę palcami po swoim własnym brzuchu. Hmm, to jest chyba mój najbardziej ulubiony dotyk – ten mój własny do mnie samej, uzdrawiający mnie, moje kompleksy, ukochiwujący mnie.
Ugh a się rozpisałam :D

Uwielbiam się przytulać. Ten moment, gdy nasze ciała się otwierają zapraszająco, gdy mogę przylgnąć brzuchem do jego brzucha i wcisnąć głowę w to miejsce między obojczykiem a szyją i wdychać jego zapach czując jednocześnie szorstkość jego żuchwy. I te ręce obejmujące, zamykające mnie w bezpiecznej przestrzeni ramion i serca. Brzuch do brzucha, serce do serca i na ten krótki moment stajemy się jednym.
Jesteśmy razem 23 lata. I jest to czynność, która pomagała nam przetrwać burze, pogłębiać otwarcie na siebie, być w miłości.

Najbardziej lubię delikatne muskanie nadgarstka. Czy to podczas oglądania serialu, czy w towarzystwie, przy dyskusji, kiedy On e ten sposób podtrzymuje mnie na duchu i dodaje pewności siebie. Ale tez przy grze wstępnej, gdzie różnicuje dotyk i pobudza moje ciało.. niewinny i zmysłowy, odpowiedni w danej sytuacji.

Dotyk ukochanej osoby, bo niesie ze sobą miłość. A także dotyk mający uzdrawiać, kiedy tego potrzebuję. Pozdrawiam :)

Mam nadzieję, że jako mężczyzna też mogę w konkursie wziąć udział, będzie prezent dla żony przy okazji. :) A biorę udział, bo opisywany przez Ciebie dotyk jest dla mnie bardzo ważny w związku. Pomijając ten erotyczny oczywiście, uwielbiam wszelkie przytulasy, a w szczególności i najbardziej smyranie po głowie. Nie ma nic cudowniejszego po męczącym dniu jak ułożyć głowę na kolanach żony i pozwolić, aby jej palce zagłębiły się we włosy i delikatnie drapały skórę głowy. Odlot gwarantowany, a samo uczucie jest nieporównywalne z niczym. Czasami mam wrażenie, że wszystkie nerwy z całego ciała mają swoje końcówki także na mojej głowie. Najlepsze efekty uzyskuje się, gdy żona pochłonięta jest wartką akcją jakiejś książki lub serialu, co przekłada się na intensywność pieszczoty, i ma tylko jeden minus. Zasadniczo, w zależności od stopnia zmęczenia, zasypiam po kilku-kilkunastu minutach i tracę całą przyjemność dalszego miziania, które czasami trwa nawet godzinę.